na alle verhalen moet ik het ook even kwijt 
Jerry kregen wij als pup 8 weken, waar mijn man en ik gingen ging hij ook. overal mee naar toe. De liefste dat zeker als kon gedaan worden met hem. uiteindelijk werd ik zwanger en ging allemaal goed, uitstekend zelfs geen jaloerzie van hem niks! Na 4 jaar zijn we verhuisd met tuin enz. en hebben we shawty erbij genomen, ze waren de twee grootste maatjes ooit. toen 2 jaar geleden jerry had een bult op zijn staart, uiteindelijk naar de dokter geweest, biopsie je kent dat wel. nou dus moest operatief verwijderd worden. uiteindelijk telefoontje zijn staart was niet meer te redden, nou ja dan maar zonder staart toch ook al had mijn man daar het heel moeilijk mee, die mannen kijken toch altijd naar het uiterlijk he van zo hond hahah.
2 jaar goed gegaan, totdat in december jerry ging overgeven en dan denk je he, een gripeje/virus, DA geweest en medicijnen gehad en na een week nog niet helpen. toen een echo en ja hoor hij zeg dat ziet er niet goed uit, ik zeg oh???? sta je dar alleen, hij zegt daar zit een tumor ik zeg ja en??? wegahelen dan!!!! nee zegt ie dat gaat daar niet want het zat aan zijn magwand, ik zeg oke en nu?? hij zeg ja effe een biopsie nemen en dan kijken of het kwaadaardig is, ik zeg oke doe maar. na 2 dagen uitslag ja niet dus ze hadden niet genoeg afgenomen, dus mijn man er weer heen want die geloofde het allemaal niet en moest het met eigen ogen zien.... nou gezien dus... de Da zegt 1 optie hem operen en dan alsnog een biopsie nemen, mijn vraagt tot 3x toe kan dit geen kwaad bij hem?? nee hoor wordt er gezegt. mijn man dus jerry achter gelaten en hem gezegt baassie komt zo terug om je te halen.... wordt ik op me werk opgebeld door sam en hij zegt we moeten met spoed komen, helemaal paniek natuurlijk. wij daarheen krijgen we dus te horen er is niks meer aan te doen we moeten hem in laten slapen want dat gezwel was dus zo groot dat ze zijn buikje niet meer dicht kregen.WIj gesmeekt dat ze hem nog uit narcose halen en ja hoor gelukkig dat deden ze, onze lieve jerry zo ziek en pijn en zwak probeerde gewoon nog voor ons te gaan staan ... en toen was bij mij de maat vol ik zag kappe hiermee en laat hem nu inslapen en dat heeft ze ook gedaan.
we hebben een mooie urn van hem op de kast met foto,riem kaarsje gedicht. maar toch die pijn blijft. ik heb hem ook in een hangertje aan mijn ketting zodat hij altijd bij me is, jeeetje wat is dit verdriet pijnlijk,.
en het gekke is onze andre teef shatwy deed helemaal niks meer alleen maar slapen en huilen echt zielig !!! uiteindelijk hebben we besloten dat we toch een pup namen erbij, deze heeft dezelfde kleuren als jerry, maar lijkt wel of hij ook al zijn eigenschappen heeft, heel raar is dat.
en ja het ergste van alles mijn dochter was er mee opgergroeid dsu die heeft hem haar hle leven gekent en dan kom je thuis en moet je zeggen dat jeey is ingeslapen, nou dat wil ik echt niemand gunne.
en tuurlijk ze heeft pleizer met de nieuwe pup en andere hond maar ze blijft zeggen van mama weet je nog jerry deed dit of als we op straat lopen van mama kijk lijkt jerry wel nou dan krijg ik een brok in mijn keel.
ik wil iedereen veel sterkte wensen die hun dierbare hondje is verloren en gelukkig vinden we hier steun aan elkaar!
liefs jolanda
Helaas, dit onderwerp staat op slot.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "na alle verhalen moet ik het ook even kwijt" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
pfff wat een verhaal zeg...Dit herken ik heel erg..Zie mijn forum..Dit is echt of jeje kindje verliest :( Heel veel sterkte toegewenst!!
herken het echt heel erb dichtbij...Krijg er brok van in me keel.Wat een schat van een hond moet dat geweest zijn...Gelukkig hebben onze hondjes geen pijn meer..en ze zullen nooit echt weg zijn....Blijven altijd in ons hart.. 
ik vind het zo fijn om hier even me verhaal kwijt te kunnen, mijn man en ik delen dus hetzelfde verdriet en kunnen hiermee helaas niet over praten dus ben blij dat er mensen zijn hier zoals jullie die met elkaar mee leven
Zo verdrietig als je je maatje moet missen. Wat een mooie hond! De herinneringen blijven,koester ze. Mijn maatje is in augustus overleden, weet wat je voelt>kijk voor het verhaal op mn profiel. Ik wens je héél veel sterkte, en steun(hier op HP volop te vinden).
Ik heb jou verhaal gelezen met een krop in mijn keel
ik weet hoe erg het is, mijn jongen heb ik in mei moeten laten inslapen.Ik wens jullie veel sterkte toe.
hoi jolanda ik weet wat het is om je maatjes te moeten verliezen.het doet zo,n pijn zij hebben gelukkig geen pijn meer.maar wij blijven achter met een gebroken hart.en wat is het fijn he als je toch weer een hondje hebt die heel veel eigenschappen heeft van jerry.zo blijft die toch nog heel dicht bij je.maar nooit zullen wij ze vergeten.ze waren ook echt heel bijzonder voor ons.in gedachten zijn we dan ook bij ze.ze hebben een plaatje in ons hart en die is speciaal voor jullie.al moeten wij hier nog verder er komt een dag dat we weer bij elkaar zijn.
liefs diana en nog heel veel sterkte he,
Goh wat een verhaal Jolanda. Dat moet toch enorm schrikken zijn als je te horen krijgt dat het niet meer te genezen is. Ik wil jou en je gezin enorm veel sterkte wensen om dit verlies een plekje te kunnen geven. Wat jammer dat je dochter geen afscheid meer heeft kunnen nemen van Jerry. Was misschien voor haar wel fijn geweest... Wij hebben 14 januari j.l. onze Flos in moeten laten slapen. Wij hebben ons dochtertje van net 2 jaar en onze andere hond meegenomen. Beide hebben ze na het inslapen Flos nog gezien en echt het is net of beide begrijpen dat Flos niet meer terug komt! Mijn andere hond heeft nauwelijks getreurd en mijn dochtertje van 2 zegt nu de hele tijd als ze de maan ziet, "kijk mama daar is Flos". Wij hebben haar verteld dat Flos nu een sterretje is...Tegen andere zegt ze dat hij bij "de dokter slaapt en dat we hem niet meer op kunnen halen". Ze heeft hem daar op de tafel zien slapen... Nu is zij nog veel te klein om het allemaal echt te begrijpen, maar ben blij dat ze niet verdrietig is en hem niet mist....Ik was daar zelf wel bang voor! Als wij de honden een dagje naar het pension brengen, kan ze niet tegen...De honden horen bij haar te zijn....Ze heeft nu al op haar jonge leeftijd hetzelfde als mij, zonder hond is ze niet compleet...het kost tijd om het verlies een plekje te geven. Nogmaals heel veel sterkte. Zolang je hem niet vergeet, blijft hij verder leven!
Sterkte met de verwerking van het verlies van Jerry , maar mooi dat je dochtertje terug kan spelen met haar nieuwe vriendje .
Zit hier met tranen in mijn ogen.
Heb zelf onze rottweiler in november vorig jaar in moeten laten slapen.
Hij kon van de een op de andere dag niet meer opstaan en lopen, naar DA geweest foto's laten maken.
Hij zat dus helemaal vol met tumoren.
We hebben hem daar ook gelijk in laten slapen, hij was gewoon op hij kon niet meer.
Hij is wel 11,5 geworden, enja iedere keer als ik een rottweiler zie moet ik even slikken.
Heel veel sterkte met jullie grote verlies!
dank jullie wel voor jullie lieve reacties!!! 
Daar wordt ik wel weer blij van als ik dat allemaal lees.
verder wil ik iedereen sterkte wensen met het verlies van hun hondje
liefs jolanda
een heel triest verhaal,het was het beste voor je maatje maar het doet zo'n pijn ik weet het,ze moeten afgeven,het gemis het is enorm
ik zelf heb nog geen nieuw hondje ik ben er nog niet klaar voor denk ik,maar ik heb ook een ketting met de as van mijn twee ventjes en dat gevoel dat ze altijd bij je zijn doet goed
veel sterkte
Het is elke keer een hard gelag als je huisdier in moet laten slapen. Oud of jong maakt niet uit. Telkens is het gemis groot. Het verdriet slijt op den duur maar het gemis blijft. Al komen er nog zoveel andere dieren voor in de plaats, de herinnering aan hun voorganger(s) blijft.
Fijn he dat je hier je verhaal even kwijt kan.
Jolanda, al die tijd steun je ieder ander hier en dan heb je zelf zoveel verdriet..nou...dat is ook niet leuk toch.
Fijn dat we allemaal er zo voor elkaar kunnen zijn zo hier op het forum.
Sterkte he J.
Ja vind het echt fijn dat je hier zo je verhaal kwijt kan en zoveel mensen met je meeleven
bedankt
Krijg er een brok van in m'n keel... Heel veel sterkte.. Liefs.
Helaas, dit onderwerp staat op slot.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "na alle verhalen moet ik het ook even kwijt" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?